 The Spring | |
 | |
by Thomas Carew (1640)
| |
| |
Now that the winter’s gone, the earth hath lost Her snow-white robes; and now no more the frost Candies the grass, or casts an icy cream Upon the silver lake or crystal stream: But the warm sun thaws the benumbed earth, And makes it tender; gives a sacred birth To the dead swallow; wakes in hollow tree The drowsy cuckoo and the humble-bee. Now do a choir of chirping minstrels bring, In triumph to the world, the youthful spring: The valleys, hills, and woods in rich array Welcome the coming of the long’d-for May. Now all things smile: only my love doth lower, Nor hath the scalding noon-day sun the power To melt that marble ice, which still doth hold Her heart congeal’d, and makes her pity cold. The ox, which lately did for shelter fly Into the stall, doth now securely lie In open fields; and love no more is made By the fire-side, but in the cooler shade Amyntas now doth with his Chloris sleep Under a sycamore, and all things keep Time with the season: only she doth carry June in her eyes, in her heart January. |
| The Spring | |
| |
| |
PRANVERË
Duke gërmuar, ti e zgjon pranverën e përgjumur në plazh
Ti e vë në flokët e tu dhe qesh
Qeshja jote bën rrotullame në qiell, vezullon si shkuma
Dhe deti ngroh butësisht një diell të gjelbër
Ah, dora jote në dorën time!
Guraleci që ti hodhe në qiellin tim
Sot është petale që shket në sfond të qiellit
Midis krahëve tanë shpërthejnë sytha
Në qendër të vështrimeve tona
Sillet një diell i artë dhe lë aty stërkalat e tij
Po, ne jemi një liqen, jemi pemë
Jemi drita që rrjedh mbi barin e gjelbër
Kodrat e flokëve të tu ku vallëzon drita
Jemi ne!
Në erën që fryn tashti, hapet një derë
Duar të panumërta na thërrasin me hijet e gjelbërimit
Na thërret një rrugë e saporavijëzuar në lëkurën e tokës
Krahët e tu shkëlqejnë në mes të burimit
Qerpikët tanë zhyten në diellin e prushtë
Aty fillojnë të piqen heshturazi
Deti, frutat
Charles Olson, SHBA
poezia ime e preferuar.
xoxo Lulu.
Lulu po une i njof keto fotografit, perse e ke fshire blogun e vjeter, ishte shume origjinal ai, i mbaj mend edhe fotografte bardhe e zi.
RispondiEliminaPergezime edhe per kete blogun, me pelqen idea.
puc Gita.
Pershendetje Gita, pishen jam bere qe kam fshire blogun e vjeter, por edhe ky i riu me plq me shume.
Eliminaflm shume qe me viziton.
Che meraviglia, cara.. davvero una meraviglia! Queste foto accarezzano il cuore e l'anima e mi portano un po' di primavera.. che qui tarda ad arrivare, con il freddo che fa! Ti abbraccio e grazie della tua splendida visita, sarà un piacere seguirti! Passa un felice fine settimana <3 <3 :)
RispondiEliminaGrazie Ely, che bello leggerti qua, mi fa molto piacere che hai visitato il mio blog.
EliminaNasce tutto da un desiderio infrenabile di scrivere in albanese, male ma con tanto affetto per la mia lingua madre, sto valutando di aprire un altro blog in italiano :)
Grazie mille per la tua visita, lo ribadisco che il tuo blog e fantastico!!!!!!!
ps. le foto sn di qualche primavera fa, mettono allegria, sopratutto quando le giornate sono grige e uggiose.
xoxo Lulu.
Gezuar Pashken e dashur Lulù! Shume te bukura keto foto!
RispondiEliminaFlm ballokume, jan te gjitha foto te pranverave te shkuara, kete vit po vonon pranvera, shume Gezuar edhe ty e familjes tende, sa me shume begati.
Eliminaxoxo Lulu.
Hello there! :) Rastesisht e zbulova blog-un tend LULU dhe po me pelqen shume, urime.
RispondiEliminaFotografite jane shume te bukura dhe frymezuese. keep posting!
Te shenova ne blogjet e preferuara
xoxo
hello Natstila, edhe blogu yt me plq shume, flm per komplimentin me behet qefi qe te plq, urroj te shof sa me shpesh ketu.
Eliminaxoxo Lulu.